Neoliberaal economisch beleid
Voor een beter uitzicht
liet de wethouder,
na een lobby van de hoteliers,
de bomen op de helling kappen
en de Instagram-toeristen kwamen
in grote getale,
maar
na een paar jaren
(de verantwoordelijke wethouder
was al lang weg)
waren de wortels zonder bomen weg-
gerot
en de regen kon vrijelijk
de dode grond van de helling wegspoelen
en toen ook het zand onder de
weg weg-
spoelde, spoelde
ook de
weg weg
en de toeristen bleven voortaan
weg
en de hotelketens gingen
weg,
maar het volk bleef
en bouwde met
blote bebloede handen
een nieuwe weg.
#tijdvoorklassenstrijd
#stemgeenvvd
Robin Kerkhof, 5 augustus 2020
Over het gedicht
Er is in 40 jaar neoliberalisme veel bereikt: de rijken hebben zich verder verrijkt en wie arm is, telt allang niet meer mee. De verwoestende werking van zoveel jaren neoliberaal beleid, wordt steeds zichtbaarder.
Dit zette mij vorig jaar aan het denken: hoe hebben wij het zover kunnen laten komen? Ik denk dat een deel van het antwoord besloten ligt in bovenstaande politieke gedicht.
