Kent u het gevoel om op volle snelheid over de Duitse Autobahn te scheuren?
Dit gevoel heb ik proberen vast te leggen het volgende gedicht:
Op de Autobahn
In een ijzeren doos op vier wielen
trekt de wereld aan hem voorbij
met tweehonderd per uur en
vreemd genoeg voelt hij zich vrij.
Tot hij achter aansluit in de file
en de vreselijke traagheid
van de ruimte en de tijd
hem weer gevangen houdt.
Ach, had hij altijd maar vrij baan,
dan zou hij rijden langs de maan
en over de rand van het heelal
om nooit meer stil te staan.
Gerelateerd:
