Vandaag werd ik lid van de PvdA

Gisteren behaalde de PvdA een historische nederlaag. De partij ging van 38 naar 9 zetels. Nog nooit zaten er zo weinig PvdA-leden in de Tweede Kamer. Het vorige laagterecord stamt uit 2002 toen de PvdA 23 zetels behaalde.

De vernederende nederlaag van gisteren was ook dik verdiend, want de afgelopen regeerperiode liep de PvdA als een schoothondje achter de VVD aan. Een sociaaldemocratische signatuur viel in het regeringsbeleid niet te ontdekken. Dat verraad van de eigen idealen is door het electoraat genadeloos afgestraft.

Lid van de PvdA
Dichter en schrijver Robin Kerkhof direct nadat hij lid is geworden van de PvdA.

Toch besloot ik vanochtend om lid te worden van de PvdA. Waarom? Omdat ik geloof dat de partij zich zeker kan herstellen. In de luwte van de oppositie krijgt de partij de kans om zichzelf te hervinden.

Daarnaast vind ik dat de PvdA sinds de oprichting in 1946 heel veel goede dingen heeft gedaan. Als grote volkspartij heeft de partij in haar geschiedenis ook zaken gedaan waar ik het niet mee eens ben, maar over het algemeen is mijn oordeel positief. De PvdA verdient een tweede kans.

Verder ondersteun ik de idealen van de PvdA. Ik stem ook al vele jaren op deze partij. Gisteren twijfelde ik voor het eerst om mijn stem aan een andere partij te gunnen, maar ten slotte heb ik toch weer op de PvdA gestemd, want juist in deze moeilijke tijden kan de partij wel wat steun gebruiken.

Ten slotte gaat de PvdA als partij een spannende en uitdagende tijd tegemoet. Het kan twee kanten opgaan met de partij: wij zakken verder het moeras in of wij trekken ons moeizaam uit de modder en nemen onze eerste stappen op de weg terug naar de macht. Daarbij is het verstandig als wij kiezen voor de lange weg waarlangs wij de geloofwaardigheid van onze partij kunnen terugvinden. Het zal een lange en zware reis zijn waar ik graag mijn eigen bescheiden bijdrage aan lever.

En daarom, lieve lezers, ben ik vanochtend lid geworden van de PvdA.