Als iemand die zichzelf literator noemt, heb ik een uitgesproken mening wat het woord literator betekent. Nu zijn er van literator meerdere definities in omloop. Ik ben het echter met geen van deze definities eens. In dit essay zet ik een aantal definities naast elkaar en kom ik ten slotte met een eigen definitie van literator.
Het ‘van Dale Handwoordenboek Hedendaags Nederlands’ geeft als definitie van literator: letterkundige. En in hetzelfde boek staat bij de term letterkunde: wetenschap van de kunstvoortbrengselen in taal. Dus een letterkundige is een wetenschapper die zich bezighoudt met kunstvoortbrengselen in taal. Dat is wellicht een correcte aanduiding voor letterkundige, maar ik vind het geen juiste definitie van literator.
In het ‘Kernerman woordenboek Nederlands’ staat een definitie van literator die dichter in de buurt komt van wat literator betekent: ‘iemand die zich als beroep met literatuur bezighoudt, vooral met het schrijven ervan’. Dit is al een stuk beter, maar er staat volgens mij één woord te veel, terwijl er tegelijk twee elementen ontbreken.
Het woord te veel is ‘beroep’. Politieman, secretaresse, hoogleraar, dat zijn beroepsaanduidingen, literator niet. Het is heel goed mogelijk dat iemand zijn geld voornamelijk verdient met andere zaken dan literatuur, maar dat hij of zij zoveel tijd besteedt aan literatuur (en dan vooral met het schrijven ervan) en dat hij of zij zo gepassioneerd met literatuur bezig is, dat je deze persoon toch kan bestempelen als literator.
Uit bovenste heeft u vast al begrepen welke elementen ik graag aan de definitie zou willen toevoegen:
- passie
- tijdsbesteding
Een literator is iemand die zich gepassioneerd met literatuur bezighoudt, vooral met het schrijven ervan. Hij of zij besteedt onevenredig veel tijd aan zijn of haar passie.
Zie hier, mijn persoonlijke definitie van het begrip literator.
