De haiku is één van de favoriete dichtvormen van Robin Kerkhof, Literator 3.0. Hieronder vindt u een aantal van zijn haiku’s.
Haiku’s over mijn dochter
Twee blauwe streepjes
op een klein plastic staafje.
Hij gelooft het niet.
In een grijze vlek
knippert een spierwit stipje
op het echoscherm.
Oor op zijn vrouws buik
hoort hij zijn dochters hartslag
en opeens: een schop.
De warme baby
ligt op papa’s warme buik
snurkend te slapen.
De peuter in bad
slaat met handjes op water
krijsend van plezier.
In een zonnig veld
bevoelt het kleine meisje
de trotse narcis.
Haiku’s over Amsterdam
Tussen de tramrails:
honderden paardenbloemen
en één vliegenzwam.
De geur van bloemen,
fruit, vis, kaas, vlees en noten
op de Albert Cuyp.
In de volle tram
staat bij een kinderwagen
de vader.
Tussen het afval
en de rondvaartboten
zwemt een zwaan.
Op het buurtpleintje
ligt een bal naast een klimrek
en nergens een kind.
In de schemering
scheert hoekig langs de balkons
een kleine vleermuis.
Het meerkoetpaartje
bouwt van blikjes en afval
zijn nest in de gracht.
In de avondspits
fietst een moeder met kind
door het rode licht.
Overige haiku’s
In de regenplas
een compositie van cirkels
steeds in beweging.
Zij snurkt zacht en
haar lijf is warm en zacht.
Slaapt zacht, mijn liefste.
Van een dunne tak
daalt langs onzichtbare draad
de harige spin.
Gerelateerd
